ووشوکاران _ مدرسه ووشو

متون و اسناد بدست آمده حاكی از آن است كه 500 سال قبل از ميلاد مسيح (ع) راهب بودائی اهل كشور هندوستان به نام راهب دمو damo به منظور گسترش آئين سينارتاگوتاما(بودای رخشان) كه اهل سكايا (سريلانكای كنونی ) و از شاهزادگان به نام آن دوره بوده است ، از سلسله كوه های صعب العبور هيماليا گذشته و به سرزمين و امپراطوری پهناور چين قدم نهاده است .

راهب بزرگ دمو در منطقه ای كوهستانی به نام شائولين (جنگل جوان) كه از لحاظ آب و هوا منطقه حاصلخيز و زيبائی بوده را برای منظور خود در نظر می گيرد . راهب در آغاز دعوت خود مريدان فراوانی را گرد خود جمع نموده و محلی به نام شائولين سی يا (شائولين شی) يعنی عبادتگاه شائولين را بنا نمود.راهب دمو مريداني از اشراف ،سلاطين و مردم عامی را گرد خود آورده و آئين سيذارتا را به ايشان آموزش داد . مريدان دمو چنان به آئين دمو دلبسته شدند كه از روی نوشته ها و متون موجود در آن زمان حالات بودای رخشان را به صورت مجسمه های سنگی تراشيده و در گوشه و كنار معبد شائولين و در محراب اصلی بنا نهادند.

با گذشت زمان و به لحاظ آموزش اين آئين جديد برای عدم استفاده از گوشت جانوران و عدم نوشيدن خمر، مريدان دچار ضعف شديد جسمانی می شدند و طاقت خود را از رياضت اعمال شده از دست داده و هنگام عبادت از هوش می رفتند.حال و وضع بوجود آمده راهب اعظم يا لوهان بزرگ (بالاترين درجه مذهبی و رهبر مذهب بودائی)را بر آن داشت تا زمان طولاني به مدت 9 سال در كوه های سونگ شان به تعمق و تفكر پرداخته و اين امر باعث پريشانی مريدان شد تا جائی كه تنی چند از ايشان به نشانه همدردی انگشتان دست خود را قطع می كردند . دمو در اين مدت در ذن فرو رفته بود . پس از گذشت زمان مذكور لوهان بزرگ دمو 18 حركت تنفسی را جهت بالا بردن بنيه جسمی و روحی مريدان شائولين ابداع نمود كه به نام 18 دست لوهان يا (لوهان شی باشو) معروف گشت.

اين حركات برگرفته از طبيعت پيرامون و راز و رمز جهان هستی بود . مريدان شائولين پس از بكارگيری روش تنفسی ابداع شده دست به گسترش اين روش و با استفاده و الهام از پيكره های سنگی سيذارتا نمودند و حالات فوق را آرهات نام نهادند. در واقع مشت لوهان الهام گرفته از آرهات می باشد و اين دو به يك معنی و مفهوم در دنيای هنرهای رزمی شناخته می شوند. در حقيقت پايه و بنيان هنرهای رزمی جهان برگرفته از تفكرات لوهان بزرگ (دمو) می باشد كه اكنون سبك های برگرفته از آن عالمگير شده و هنوز هم اين شيوه در حال گسترش می باشد.

سبك لوهان چوان (مشت آرهات) چنان از احترام و ابهت در جامعه هنرهای رزمی برخوردار است كه همواره يادآور صلابت مريدان از جان گذشته معبد باشكوه شائولين بوده و هست و حركات تمرينی آن سيستم عضلانی و تنفس انسان را به حد قابل توجهی ارتقاء می بخشد. اين سبك در طول تاريخ همواره قهرمانانی چون آرهات طلايی را پرورش داده است. مريدی كه هيچوقت و در هيچ نبردی شكست نخورد. او شاگردانی را پرورش داد كه همواره مدافع حقوق كشور امپراطوری و ضعفا بوده چنانچه خطری كشور را از سوی قبايل وحشی و راهزنان تهديد می كرد برای مقابله از آرهات طلايی كمك می خواستند و مريدان همواره آماده جانفشانی و حمايت از ايشان بودند .

مشت آرهات بر چند حالت اصلی تكيه دارد :

بيانگر حركت و سرعت پيچش اژدها در آب و چالاكی ميمون و قدرت ببر و استواری كوه های سونگ شان بوده و از صلابت و بزرگی روح انسان بهره می برد . روش تنفسي (پادوآن جينگ) جزء تمرينات هر روزه شاگردان معبد شائولين می باشد و تحمل رياضت جسمی از برنامه های معمول مريدان می باشد. سبك مشت آرهات (لوهان چوان) از بدو شكل گيری مسئول و راهبری را در معبد داشته كه همواره مسئولين آموزش در اين معبد بوده و هستند. راهبر كنونی اين سبك در معبد شائولين راهب شي دي يانگ ، قهرمان بزرگ اين معبد می باشد كه به لحاظ روح بزرگ و قدرت هميشه پنهان خود مسئوليت آموزش ديگر مريدان را بعهده دارد .

لازم به ذكر است كه هم اكنون روش های مختلفی در معبد شائولين تمرين شده و در حال گسترش می باشند. سبك لوهان چوان توسط يكی از ايرانيان كه سالهای عمر خود را به فراگيری هنرهای رزمی سپری نموده است به كشور ايران آورده شده است. استاد حسين حضرتی به كشور چين عزيمت كرده و از محضر اساتيد بزرگ چون پروفسور ووبين رئيس اسبق كميته فنی ووشوی جهان و استاد بزرگ مدرسه شائولين (شی فو چن شون يانگ) بهرمند گشته و هم اكنون نيز از راهنمائی ها و تجربه ها ی (راهب شی دی يانگ ) بهره می جويد . سابقه آموزش اين سبك در كشور ايران مطابق با سال 1373 (1994) ميلادی می باشد كه با بازگشت استاد حسين حضرتی از كشور چين فعاليت خود را آغاز نموده است.

سبك شائولين لوهان چوان دارای فرم ها و تكنيك های دست خالی كوتاه و بلند ، و انواع سلاح های بلند و كوتاه و روش های مبارزه منحصربفرد خود می باشد.

شمشير پهن ، شمشير باريك ، زنجير، حلال ماه (آتش و باد) ، نيزه ، چوب و . . .

از سلاح های اين سبك به شمار می روند.

هم اكنون اين سبك در بيشتر كشورهاي شرق دور و همچنين اروپا و آمريكا نيز تمرين و تدريس مي شود و داراي مدارس شمالي و جنوبي در كشور پهناور چين مي باشد.هنرجويان اين سبك در كشور سالانه مسابقاتي را جهت انتخاب نفرات برتر انجام داده و به چند مسابقه بين المللي در كشور چين و تركيه اعزام شده و در برنامه های آتی خود بر برگزاری مسابقات بين المللي همت گماشته اند . كسب 16 مدال طلا و 4 مدال نقره و 2 مدال برنز حاصل قهرمانان اين سبك در مسابقات بين المللی كشور چين و تركيه بوده و كاپ مسابقات را به عنوان بهترين تيم و نفراتی را به عنوان بهترين و فنی ترين قهرمان در كارنامه خود دارد . علاوه بر آقايان ،بانوان نيز در اين روش و سبك تمرين می كنند و وجود راهبه ها در معبد شائولين گويای اين نكته است كه اين روش تاثيرات فراوانی نيز بر سلسله اعصاب و بافتهای عضلانی بانوان نيز داشته است.

منبع:http://ghazanfarpoorshaolin.blogfa.com